Petra
Petra Blog 19 Dec 2011

Operatie ‘Met-Baby- Op-Visite’

Zo. Dat zit er op. Geslaagd met vlag en wimpel. Operatie ‘Met-Baby- Op-Visite’ is gelukt. Als nieuwbakken moeder van een dochter van zes weken vereist het heel wat organisatorisch talent; iets ondernemen met een baby. En als je dan ook nog eens familie bent van de beruchte Jan Steen…

Het begint met het inpakken van de luiertas. Luiers, billendoekjes (waar laat ik die dingen? Kan toch moeilijk de hele Zwitsal bewaardoos meenemen, dat past nooit in mijn tas!), spuugdoek, hydrofiele luier (‘ideaaaaaaaal’ zoals al mijn reeds bevallen vriendinnen al riepen) en een setje schone kleren. O ja, en het fototoestel niet vergeten, ik zal maar een glimlach van mijn dochter missen. En dan moet ik ook nog eens mijn eigen spullen erin weten te proppen, met een luier- en een handtas op stap vind ik ook niks.

De volgende stap is baby klaarmaken voor de reis. Er zijn twee opties waar je uit kan kiezen; auto of benenwagen. Mijn voorkeur gaat uit naar de laatste. Meisje-klein slaapt nu nog in de kinderwagen, dan is ze de hele dag lekker dichtbij (als ik kon kiezen zat ze nu nog met de navelstreng aan me vast). Men neme een dekentje, draperen dit over de baby, zetten er nog een mutsje op en klaar! Makkelijker kan niet.
Optie nummer twee is de maxi cosi; de minst favoriete keuze. De baby wordt bruut uit haar slaap gehaald en stribbelt dan ook, geef haar eens ongelijk, behoorlijk tegen als ze in haar jas gewurmd wordt.
Dan de auto in, altijd weer een gevecht met de gordels. Eindelijk, kind zit in de auto. Volgende keer voor mama ook maar een setje schone kleren inpakken, ben inmiddels nat van het zweet.

Dan ben je eindelijk op de plek van bestemming. Tijdens het rijden heb je natuurlijk een flink aantal keer slinks opzij gekeken of de kleine nog wel lekker sliep en niet stiekum haar mooie nieuwe jas heeft ondergespuugd. Dat kan natuurlijk niet, de baby moet er wel op zijn paasbest uitzien namelijk, want een bijeenkomst met allemaal andere baby’s, dan moeten de andere moeders even de ogen uitgestoken worden. Tijdens het bezoek slaat de twijfel toe. Ik was altijd in de waan dat mijn baby zo uniek was, maar nu tussen de andere baby’s in is ze ineens niet zo uniek meer. Ze hebben allemaal hetzelfde huiltje, hetzelfde prutlipje, hetzelfde wiebelende hoofdje…

Dan is het bezoek ten einde, tijd om naar huis te gaan. Begint het hele ritueel weer opnieuw…

Reageer op artikel:
Operatie ‘Met-Baby- Op-Visite’
Sluiten