Petra
Petra Opvoeding 10 May 2019

Jongste kind [rollen in het gezin]

De meest gehoorde kritiek van oudere kinderen op de jongste? Dat die altijd zo vreselijk verwend wordt! Alles wat de oudere kinderen nooit mochten, daar komt de jongste op de een of andere manier zo mee weg. Ligt dat aan de opvoeding, of is het een bepaalde karaktertrek die ervoor zorgt dat de jongste gewoon wat meer gegund wordt?

Er met de pet naar gooien

Papa of mama worden is geweldig, maar tegelijkertijd zenuwslopend. Bij de jongste, je oudste kind, moet je alles nog uitzoeken en uitproberen. Eng, want je wilt het natuurlijk goed doen en geen fouten maken! Gelukkig wordt het bij een volgend kind al een stuk makkelijker. Dan weet je al een beetje wat je kunt verwachten. Ik herken dat zelf ook: de oudste klom toen hij net kon lopen graag op de schutting. Als ik dat zag rende ik er pijlsnel naar toe, want ik vond het vreselijk gevaarlijk. De middelste bleek net zo’n klimmer. Maar in plaats van dat ik hem ook direct van de schutting plukte, liet ik hem rustig een plank of drie klimmen. Niet alleen kinderen, maar ook ouders leren van opgroeien: je kunt je kind niet overal voor beschermen, dus je zal ze moeten leren om, binnen veilige grenzen, zelfstandig te laten zijn. Dat is voor kind en voor ouder een leerproces. En ja, dan klopt de kritiek van oudere kinderen, dat de jongste altijd alles mag, misschien inderdaad wel eens…

Vertroetelen nu het nog kan

Jongste kinderen zijn vaak echte mamaskindjes. Aan de ene kant krijgen ze wat meer vrijheid dan oudere broers en zusjes, maar aan de andere kant blijven ze graag dicht bij mama. En mama laat zich dat graag aanleunen, zeker wanneer zij zich realiseert dat dit kindje echt de jongste en dus de laatste zal blijven. Dan moet je dus extra genieten van al dat knuffelen, kroelen en kusjes geven! Ook de zwangerschap kan je als ouders dan anders beleven. De gedachte dat dit de laatste keer kan je best een beetje melancholisch maken. De tijd gaat zo snel en na de geboorte gaat het alleen maar sneller. Voor je het weet is ook de Benjamin van de familie de babykleertjes ontgroeid en heb je alleen maar grote kinderen in huis lopen. Het is daarom ook helemaal niet erg om de tijd te nemen om die jongste zo veel mogelijk te knuffelen. Let er alleen wel op dat je daarbij de overige kinderen niet vergeet. Aandacht blijft belangrijk, ongeacht leeftijd!

Eigenwijs en zelf doen

Je jongste kind kan het best lastig hebben in het gezin. Behalve zijn of haar echte ouders zijn er namelijk nog meer mensen die graag over hem ‘moederen’: alle oudere broers en zussen! Soms is dat leuk. Bijvoorbeeld wanneer je als jongste stiekem rijles krijgt van een oudere broer of zus, zodat je snel je rijbewijs kunt halen. Soms is het ook helemaal niet leuk. Als je van alle kanten te horen krijgt dat je op tijd thuis moet zijn, of niet zo’n grote mond moet hebben als jongste in het gezin. Als tegenreactie op al die aandacht van ouders en oudere kinderen, wordt zelfstandigheid bij de jongste vaak onderdeel van het karakter. Dit begint al als peuter: ‘Zelluf doen!’. Als ouder denk je misschien dat je aan dergelijk gedrag al wel gewend bent door je oudere kinderen, maar bij de jongste is het vaak nog een graadje erger.

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

broertjes aan het water

Op reis!

Op oudere leeftijd voelen jongste kinderen vaak de drang om zelfstandig op pad te gaan. Een jaartje backpacken, op wereldreis, of studeren aan de andere kant van de wereld: veel jongste kinderen lijkt dat wel wat! Als ouder is het belangrijk om op de achtergrond een oogje in het zeil te houden. Geef je jongste niet het gevoel dat het gecontroleerd wordt, maar zorg wel dat je een beetje weet waar hij of zij zich mee bezig houdt.

Sociaal en creatief

Het heeft ook voordelen om de jongste van het gezin te zijn. Vaak krijg je als de benjamin van de familie namelijk veel aandacht. Daarnaast kom je ook nog eens ergens. Moet je oudere broer een voetbalwedstrijd spelen? Je oudere zus heeft een toneeluitvoering? Als jongste kind wordt je vaak meegenomen naar dergelijke bijeenkomsten. Dat kan wel eens vervelend zijn, maar heeft ook z’n voordelen. Zo wordt het jongste kind door al die bijeenkomsten en ontmoetingen vaak erg sociaal. Op oudere leeftijd weet het zich te redden in allerlei verschillende culturen en lagen van de bevolking, puur door de ervaring die hij of zij heeft opgedaan toen hij jong was. Al die ontmoetingen brengen een openminded blik met zich mee. Dat blijkt ook uit de creatieve kant die veel jongste kinderen hebben. Ze zijn er goed in zaken op een andere manier te bekijken.

Lege nest syndroom

Als ouder heb je misschien stiekem de neiging om je jongste ‘klein’ te houden. Tegen oudere broers en zussen zeg je dingen als ‘Ach, doe eens lief tegen hem, hij is de jongste’. Grote kans dat jij dingen als het ‘s avonds instoppen van je kind bij de jongste ook langer volhoudt dan bij oudere broers of zussen. Begrijpelijk, want je wilt natuurlijk het liefst zo lang mogelijk genieten van je kinderen. Tegelijkertijd is het een valkuil, want ook je jongste zal ooit uit vliegen. En wat doe je dan? Het lege nest syndroom kan dan op de loer liggen. En hoewel dat moment nu misschien nog heel ver weg lijkt, is het handig om daar af en toe wel even bij stil te staan. Dan kun je op het moment dat het zover is, jouw jongste kind ook met een gerust hart de wijde wereld in laten gaan.

Reageer op artikel:
Jongste kind [rollen in het gezin]
Sluiten