Gelukkig opgroeien
Zeven manieren om een baby en/of kind gelukkig op te laten groeien.
1- Leer de uitgezonden signalen te interpreteren
Als je kindje verandert van pasgeborene in een interactieve baby, zo rond de 6e maand, wordt hij een expert het tonen van emoties. Zowel positieve als negatieve!
Zo zal de kleine schaterlachen van geluk als je binnenkomt maar ook net zo makkelijk hartverscheurend huilen als je zijn favoriete speeltje afpakt. Op deze leeftijd wisselen lachen en huilen zich sneller af dan jij de eventuele fopspeen in zijn mondje kunt stoppen. Maak je geen zorgen als je kindje meer huilt dan lacht. Onderzoeken hebben uitgewezen dat een baby sneller negatieve emoties uit dan positieve. Het huilen en fronsen functioneert als een SOS signaal, hierdoor weet je als ouder dat er iets mis is.
2 – Zorg dat er ruimte is voor plezier
Een kleurrijke omgeving zorgt voor een vrolijk kindje. Wat echter het beste is om een vrolijk kindje te krijgen is je eigen aanwezigheid. Zorg voor heel veel contact met je kindje, dit is de eerste stap op weg naar een gelukkige jeugd. Spelen maakt vrolijk en een groot bijkomend voordeel is dat het positieve invloed uitoefent op de vaardigheden van de kleine.
3 – Help de kleine zijn talenten ontwikkelen
Onderzoeken hebben uitgewezen dat mensen die een bepaald talent hebben en dit benutten vaak gelukkiger zijn dan anderen. Bijvoorbeeld als je baby dat eerste hapje met een lepel zelf doet, zijn eerste stapjes uit zichzelf zet, dan leert hij gaandeweg ook van zijn fouten. Hiermee stimuleer je discipline en doorzettingsvermogen. Tegelijkertijd ervaart hij het plezier van een geslaagde “actie”. Zeker als hij ook nog eens uitbundig geprezen wordt na een geslaagde missie.
4 – Een gezond lichaam maakt gelukkige kinderen
Veel slaap, beweging en gezonde voeding zijn uiterst belangrijk voor één ieders welzijn en voor kinderen in het bijzonder. Geef je baby voldoende “ruimte” om zijn energie kwijt te raken of dat nu al trappelend in de box is of kruipend achter een bal aan. Let goed op de noodzaak van het aanbrengen van structuur. Sommige baby’s zijn heel flexibel, anderen gedijen juist het best met een heel strak schema.
5 – Kinderen mogen best eens zelf een probleem oplossen
In de eerste 6 maanden is het belangrijk om in te spelen op alle behoeftes van je kleintje. “Men” zegt dat je een baby niet kunt verwennen… Maar als je na de 6e maand bij elk hikje naar de kinderkamer rent neem je de kleine een belangrijk leermoment af. Heel even laten huilen kan geen kwaad zolang je de rest van de tijd maar veel positieve aandacht aan de kleine schenkt.
Veel ouders troosten uiteraard, goed bedoeld, “te veel”. Je kindje kan en hoeft natuurlijk niet altijd te lachen en blij te zijn. Dat is niet realistisch. Een bepaalde mate van verdriet is juist goed voor de ontwikkeling van je kindje. Dus laat ze zo nu en dan maar eens even “worstelen” met de emoties, hierdoor leren ze er mee om te gaan.
In het eerste levensjaar leert de kleine ontzettend veel, rechtop zitten, kruipen, dingen vastpakken, lopen en zelfs al een beetje praten. Elke geslaagde actie levert voldoening op. Dit resulteert in zelfvertrouwen een voldaan gevoel. Dus help ze niet te snel, geef hem de kans om dat knuffeltje zelf te pakken en prijs hem vervolgens uitbundig.
6 – Kinderen mogen best wel eens verdrietig of boos zijn
Als de kleine ouder wordt kun je hem al leren zijn gevoelens te “benoemen”. Al voor ze kunnen praten kunnen ze foto’s herkennen. Laat maar eens foto’s van gezichten zien en vraag welke foto bij de stemming van de kleine past. Op deze manier kunnen ze heel snel het verschil tussen boos en vrolijk leren. Zodra ze de combinatie tussen het woord en het gevoel door hebben breekt er weer een nieuwe ontwikkelingsfase aan.
Als de kleine tijdens een feestje zich terugtrekt uit het gewoel, om even “sip” te zijn, dwing hem dan niet direct terug te gaan. Het is belangrijk dat kinderen soms ook verdrietig mogen zijn. Verdrietig zijn is ook een onderdeel van het leven. Je kindje moet tenslotte leren om met alle mogeljke emoties om te gaan.
7 – Wees een voorbeeld!
Onderzoeken tonen aan dat je buiten je genen ook je temperamant meegeeft aan je kindje. Kinderen pikken de stemmingen van hun ouders op, zowel de goede als de slechte. Let er maar eens op, als jij lacht lacht je baby doorgaans ook. Als jij boos kijkt doet de kleine dat ook enzovoorts.
