Geelzucht
Nogal wat baby’s moeten onmiddellijk na de geboorte voor een tijdje “onder de lamp”. De reden van dit kortstondige verblijf onder een speciale lamp is een vorm van meestal geheel onschuldige geelzucht. Geelzucht komt naar schatting voor bij ongeveer een derde van alle pasgeborenen en heeft te maken met een teveel in het bloed van een bepaalde stof die bilirubine heet. Deze stof is een afvalproduct van de rode bloedcellen. Het is een galkleurstof die in de milt ontstaat uit het zogeheten hemoglobine (dat in de rode bloedcellen verantwoordelijk is voor het vervoer van de zuurstof) en samen met de gal via de lever wordt afgescheiden.
Bij pasgeborenen is de speciale stof die voor die omzetting zorgt, nog niet altijd (voldoende) aanwezig. Enkele dagen na de geboorte is dat wel het geval en na maximaal enkele weken is de “geelzucht” dan ook verdwenen. Bij lichte gevallen van geelzucht raadt men meestal aan om het wiegje van de baby dichtbij het raam te zetten. Dankzij het licht wordt het bilirubine immers beter afgebroken.
Fototherapie
Als de concentratie van het afvalproduct bilirubine te hoog is (dat wordt vastgesteld via een bloedafname), gaat men over tot een speciale therapie, fototherapie genoemd. De gevolgen van een hoge concentratie van bilirubine kunnen immers in een zeldzaam geval gevaarlijk zijn.
De fototherapie is wat in de volksmond onder de lamp liggen wordt genoemd. Eigenlijk gaat het om een ultravioletlamp die ervoor zorgt dat de bilirubine sneller en makkelijker wordt afgescheiden.
Net als bij volwassenen onder een zonnebank, moeten daarbij de oogjes beschermd worden. Daarom zie je dat bij baby’s onder de lamp de oogjes afgeschermd zijn. Dat ziet er misschien wat gek uit maar het is om de baby´s te beschermen.
