Een verontschuldiging afdwingen
We zijn allemaal wel eens, waarschijnlijk wel vaker dan eens, gedwongen om ons te verontschuldigen, omdat we misschien net even te ruw stoeiden, een vriendje beledigden of oma eerlijk vertelden wat we van dat verjaardagscadeau vonden. Deze manier van respect bijbrengen wordt nog steeds veel gebruikt maar is het effectief?
Experts aan het woord
Een gedwongen verontschuldiging is nooit gepast, zwart-wit gesteld leer je je kindje om te liegen. Op dat moment meent hij er natuurlijk niets van, maar heeft hij geen andere keus dan sorry zeggen. Het enige dat je ermee bereikt is dat jij je beter voelt omdat je kindje sorry zegt. De kleine leert er eigenlijk niets van.
Verplaats jezelf naar het niveau van de kinderen en probeer hem te bereiken. Laat hem nadenken over zijn “foute” actie. Vraag eerst wat er gebeurde, vervolgens vraag je: “Hoe denk jij dat Jantje zich voelde toen jij zijn speeltje afpakte?” Als hij dat voelt kun je vragen: “Wat denk je dat je tegen Jantje kunt zeggen om hem zich beter te laten voelen?” Pas als je kindje zich kan indenken hoe de gevolgen voelen zal hij beseffen dat sorry zeggen op zijn plaats is. Op deze manier komt het idee om te verontschuldigen vrijwillig bij je kindje vandaan.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat het afdwingen van een verontschuldiging even erg is als het vragen om een complimentje. Ook een compliment werkt alleen als het oprecht en spontaan gegeven wordt. Oprechte verontschuldigingen zijn heel belangrijk, vooral omdat het deel uit maakt van 2 belangrijke zaken in de opvoeding: het “aanmaken” van een geweten en de mogelijkheid tot “zelfcorrectie”. Kinderen moeten leren om oprechte excuses aan te bieden. Dit kunnen zij mede leren door het om zich heen te zien. Dus als jij je vergist, ook richting je kinderen, biedt dan zelf ook oprecht je excuses aan.
