7x dit kan ook gebeuren tijdens jouw bevalling!
Iedere bevalling is anders. Toch weet je in ieder geval zeker dat je weeën zult hebben, die flink pijn kunnen doen. Verder is het natuurlijk te hopen dat de bevalling soepel en snel verloopt. Er kunnen echter ook minder leuke dingen gebeuren, waar niet vaak over gepraat worden. Dat is jammer, want het is goed om te weten dat dit jou ook zou kunnen overkomen. We zetten 7 van die gebeurtenissen voor je op een rijtje.
1. Poepen tijdens de bevalling
Het gebeurt vaker dan je denkt, maar omdat de meeste vrouwen het toch wel gênant vinden wordt het niet gemeld wanneer er gepraat wordt over de bevalling: poepen. Doordat je voor de bevalling dezelfde spieren gebruikt als voor het poepen is dit eigenlijk niet meer dan logisch. Terwijl de spieren hard werken om de baby eruit te persen, kan het dus gebeuren dat er ook ontlasting meekomt. Een ruggenprik, waarbij het onderste deel van je lichaam gevoelloos wordt, kan de kans op ongecontroleerde darmbewegingen vergroten. Advies van de experts: schaam je niet en laat het gaan. Wanneer je je spieren gewoon hun werk laat doen, komt dit de bevalling alleen maar ten goede. Sterker nog: uit onderzoek blijkt zelfs dat poepen tijdens de bevalling goed kan zijn voor je baby. Hij of zij komt dan namelijk al gauw in aanraking met goede darmbacteriën, die de gezondheid van je kindje ten goede komen.
2. Misselijkheid en overgeven
Niet alleen in het eerste trimester van de zwangerschap kun je last hebben van misselijkheid. Ook tijdens de bevalling kan je namelijk misselijk worden en dan vooral tijdens het persen. De kans op misselijkheid en braken is groter bij een ruggenprik. Die prik kan er namelijk voor zorgen dat je bloeddruk opeens omlaag gaat en daardoor kun je gaan overgeven. Om die reden wordt het afgeraden om te eten tijdens de bevalling. Dat is trouwens niet de enige reden dat je beter niet kunt eten: als er opeens toch een keizersnede nodig blijkt te zijn, is het beter dat je maag leeg is. Er kan anders tijdens de operatie voedsel vanuit de maag terechtkomen in je luchtwegen.
3. Een langdurige bevalling
Een bevalling moet altijd even op gang komen. Het start met onregelmatige weeën, die langzamerhand in sterkte en frequentie toenemen. Tijdens de actieve fase heb je om de paar minuten sterke weeën. Uiteindelijk resulteert dat in voldoende ontsluiting om te kunnen gaan persen. Helaas gaan die fases niet altijd zo snel als dat je zou willen. Van een langdurige bevalling wordt gesproken als de bevalling van je eerste kindje meer dan 20 uur duurt. Is het niet je eerste kindje? Dan is er bij 14 uur al sprake van een langdurige bevalling. Zo’n bevalling is heel erg vermoeiend voor de moeder en daarnaast vaak ook nog eens heel frustrerend. Gelukkig is een langdurige bevalling bijna nooit oorzaak van complicaties. Zolang je kindje in je buik en jijzelf het nog aankan, zal er daarom niet zo snel voor een keizersnede gekozen worden. Het enige wat je kunt doen is proberen zo relaxt mogelijk te blijven. Probeer wat te slapen, loop een rondje en zoek wat afleiding. Heb je meer dan zes centimeter ontsluiting, maar komen de weeën nog steeds niet goed op gang? Dan kan het zijn dat de arts toch kiest voor een keizersnede, om complicaties te voorkomen.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
4. Een supersnelle bevalling
Je kunt ook té snel bevalling. Van een snelle bevalling is sprake wanneer je baby binnen drie uur na de eerste weeën wordt geboren. Je denkt misschien: ‘Juist prettig, toch, zo’n snelle bevalling? Dan ben je er snel vanaf!’. Er kleven alleen wel wat problemen aan. Zou je in het ziekenhuis bevallen? Dan is het nog maar de vraag of je daar op tijd aankomt. Daarnaast mis je als moeder een goede opbouw van de bevalling. Je hebt eigenlijk geen tijd om de controle te nemen en je voor te bereiden op de grote verandering in je leven. Voor je het weet ligt je kindje al in je armen! Door de snelheid kun je ook nog eens te maken met scheuren in baarmoederhals of vagina, bloedingen in de baarmoeder en infectiegevaar bij je kindje wanneer je in een onhygiënische omgeving bevalt.
5. Uitscheuren van de vagina
Ja, we weten het; het verhaal wordt er niet gezelliger op. Maar de kans dat je hier last van hebt is reëel, dus dan is het toch prettig om goed voorbereid te zijn? Het gebeurt vrij vaak dat het perineum (het gebied tussen de anus en de vagina) tijdens de bevalling uitscheurt als de vagina opening niet groot genoeg is. Uit cijfers blijkt dat ongeveer 90 procent van de vrouwen door de bevalling last heeft van een bepaalde mate van uitscheuren. Kleine scheurtjes zorgen in de regel voor hooguit een paar weken ongemak. Bij echt grote scheuren zal het herstelproces langer dan een paar weken duren. Deze scheurtjes worden meestal direct na de bevalling gehecht. Je kunt dan bijvoorbeeld problemen ervaren bij het toiletbezoek. Plassen of persen kan pijnlijk zijn. In wat ergere gevallen kan ook bijvoorbeeld zitten of liggen al pijnlijk zijn. In sommige gevallen besluit de arts om de vagina opening in te knippen, om de opening te vergroten. Dat gebeurt bijvoorbeeld wanneer de schouder van je baby vast zit achter het heupbot, of als de baby gehaald moet worden met behulp van een vacuümpomp. Ook zo’n knip zal na de bevalling gehecht worden.
6. Totaalruptuur
Wat helaas ook tijdens de bevalling kan gebeuren is dat je uitscheurt van vagina tot aan je anus. Fijn om te weten: dit is wel de minst voorkomende vorm van uitscheuren. Een manier om de kans op zo’n totaalruptuur te verkleinen is door een warm kompres op het perineum te drukken tijdens het persen. Ook een massage van het perineum kan de kans verkleinen. Hierdoor wordt het weefsel zachter en flexibeler.
7. Achtergebleven placenta
En net wanneer je denkt dat je alles achter de rug hebt, kan er toch nog een probleem de kop opsteken. Het is normaal dat je ook na je bevalling weeën hebt, omdat je lichaam de placenta nog naar buiten moet werken. Daarnaast zorgen de weeën ervoor dat eventuele nabloedingen minder heftig zijn. Meestal komt de placenta binnen een half uur na je bevalling naar buiten. Wanneer dat niet gebeurt kan dat verschillende oorzaken hebben. Zo kan het zijn dat je weeën niet sterk genoeg meer zien, de baarmoedermond zich al weer gesloten heeft, of dat de placenta nog ergens vastzit aan de baarmoederwand. Een achtergebleven placenta kan klachten veroorzaken zoals koorts, hevige bloedingen, sterk ruikende afscheiding en constante pijn. Als de placenta echt op zich laat wachten is een operatie noodzakelijk om deze te verwijderen. Wanneer dat niet gebeurt kan dit namelijk zelfs levensbedreigend zijn!
