5 verrassende opvoedmethodes [en of ze werken?]
Het zou zo prettig zijn wanneer er gewoon een boek bestond waarin exact omschreven stond hoe je je kind moet opvoeden. Helaas is zo’n alwetend boek er niet. Hoewel er best algemene regels te verzinnen vallen, geldt voornamelijk dat wat bij het ene kind werkt, bij de ander juist totaal niet werkt. Dan zit er niets op dan een beetje creatief te zijn. Misschien kun je één van onderstaande 5 verrassende en niet-alledaagse opvoedmethodes in de strijd gooien?
1. Zeg nooit nee
Het woord ‘nee’ uit je woordenschat verbannen kan best lastig zijn, maar sommige ouders zweren erbij. Hun gedacht is dat je alleen duidelijk nee zegt als het gaat om de grote dingen. Dingen zoals ‘Nee, je mag niet slaan!’ kun je namelijk ook op een andere manier formuleren. Zeg bijvoorbeeld ‘Hier in huis slaan we niet’, of ‘we zitten niet aan de warme oven’. Zonder dat je daarbij het woord nee gebruikt, komt de boodschap zo toch over. Voor je kindje betekent het woord nee namelijk niets, zolang het woord niet gevolgd wordt door andere woorden die ze begrijpen. Alleen nee zeggen is dus niet voldoende, dus waarom zou je het hele woord niet vermijden? De kans is groot dat, wanneer je alleen ‘Nee!’ roept als je peuter iets doet dat niet mag, je kindje de neiging zal hebben om je na te praten ‘Nee, nee, nee’, in plaats van te begrijpen waar het om gaat. En zeg je toch een keer per ongeluk nee? Geef daarna dan direct een uitleg waarom je nee zegt: ‘Nee, de oven is heet, dus daar moet je niet aan zitten’.
2. Praten tegen je baby alsof hij volwassen is
Hiermee bedoelen we niet dat je opeens over politiek moet gaan discussiëren met je kindje, maar ouders die alle ‘goegoe’, ‘gaga’, en ‘heeft baby bah gedaan’ skippen hebben misschien best een punt. Uit onderzoek blijkt namelijk dat wanneer je praat met je baby en daarbij gewone taal gebruikt, dit een impuls geeft op het gebied van de hersenontwikkeling van je kleine. Daarnaast helpt het je kindje om de woordenschat te vergroten. Dit werkt ook al wanneer je kindje zelf nog niet kan praten. Wetenschappers adviseren om de hele dag door tegen je kind te praten.
Waarover moet ik praten?
Het maakt niet zoveel uit waar je het over hebt. Belangrijker is dát je praat. Vertel bijvoorbeeld steeds wat je aan het doen bent, zoals: ‘Ik ga je nu een schone luier omdoen’, of ‘Zullen we samen een broodje gaan smeren? Wat wil je daar op?’, of ‘Wat heb je een mooie broek aan!’. Al dat gepraat is niet zonder reden. Kinderen hebben het namelijk nodig dat je alles uitlegt, omdat het hen helpt om op de juiste manier te reageren. Probeer je baby vragen te stellen wanneer het er op lijkt dat hij iets wil. Dat is namelijk een ideale wijze om de spraak te stimuleren. Probeert je baby z’n flesje te pakken? Pak het flesje dan op en vraag je kind ‘Wil je deze?’. Je zult er versteld van staan hoe snel je van je baby een respons zult krijgen. Want zelfs als je nog niet kan praten, kun je bijvoorbeeld wel knikken of gewoon ‘Uh!’ zeggen!
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
3. Doe die luier af!
Nee, dit is geen methode voor zenuwachtige ouders, maar als je het geduld kunt opbrengen kan dit een prima opvoedmethode zijn: je kind zonder luier door het leven te laten gaan, vanaf het moment dat je kindje geboren wordt. Ouders die deze methode gebruiken, gebruiken luiers alleen als plan B. In plaats daarvan letten ze op signalen en gebruiken ze hun eigen intuïtie om te beoordelen wanneer hun baby moet plassen of poepen. Het idee hierachter is dat je baby op deze manier makkelijker zijn of haar natuurlijke ritme volgt. Daarnaast leren de meeste baby’s hierdoor al vrij vroeg om duidelijk te maken wanneer ze moeten poepen of plassen en krijgen ze daar eerder controle over dan kinderen die een luier om hebben. Leuk bijeffect: dat kan dus honderden euro’s aan luiers uitsparen! Durf je deze methode toch niet aan? Schrijf de werkwijze dan niet te snel af. Deze methode kan namelijk ook bij oudere baby’s en bij peuters succesvol. Het is dan ook makkelijker om je kind zonder luier te laten lopen, omdat hij of zij iets meer begrijpt van het idee erachter.
4. Je kind bijten
In theorie klinkt deze methode best logisch, en het zal soms ook best helpen, maar de meeste experts zijn niet zo te spreken over deze methode. Bijt je kind een andere kind, of jou? Dan is het volgens deze methode de bedoeling dat je je kind terugbijt. Experts werpen tegen dat je dan wel een verkeerd signaal geeft: je wilt dat je kind niet bijt, maar bijt ondertussen zelf ook. Daarom lijkt het toch beter om op zo’n moment gewoon te zeggen ‘We bijten niet, maar spelen lief met elkaar’. Ook baby’s kunnen de neiging hebben om te bijten, vooral op het moment dat er tandjes doorkomen of wanneer ze boos zijn. Leg ook dan gewoon uit dat hij of zij niet mag bijten. Het beste is om je kindje af te leiden van die boosheid en uit te leggen welke reactie wel gewenst is. Terugbijten zal je kind uiteindelijk alleen maar in verwarring brengen.
5. Krijg ook een woedeaanval
Over deze methode is zelfs een heel boek geschreven (auteur: Harvey Karp), maar ik vraag me wel af of deze methode echt populair is onder ouders. De meeste ouders generen zich al wanneer hun kind midden in de winkel een woedeaanval krijgt. De kans dat die ouders dan hun kind gaan na-apen en ook een woedeaanval krijgen, lijkt me klein. Als ouder op de grond gaan liggen krijsen wanneer je kind dat ook doet, zal in eerste instantie best effect hebben. Je kind zal stomverbaasd zijn en direct stilvallen. Op de lange termijn lijkt het minder handig. Uiteindelijk wil je je kind toch leren dat er andere manieren zijn om te laten weten wat je wilt of niet wilt. Dan is het niet handig dat je als ouder zelf ook steeds die woedeaanvallen laat zien. Beter is het om je boze, schreeuwende kind in zo’n geval uit de drukke winkel te dragen, rustig te blijven en hem kalm toe te spreken dat het gedrag niet op prijs wordt gesteld.
Heb jij een bijzondere, gekke, ongewone opvoedmethode, waar je andere ouders mee gelukkig zou kunnen maken? Drop 'm hier, we zijn benieuwd! Check voor inspiratie ook het artikel hierboven.